Zoeken in deze blog

donderdag 26 mei 2011

lezersbrief voor KLASSE

Beste lezers,

Homoseksuele ouders zijn in deze hedendaagse tijd enorm actueel. De meningen in onze samenleving  omtrent holebi's en kinderen zijn nogal erg verschillend. Toch zijn er meer en meer mensen van mening dat ook homoseksuelen evenveel rechten en kansen verdienen om ouder te zijn als heteroseksuelen.

Daarom stelde ik me de volgende vragen. Hoe staat de godsdienst tegenover homoseksuele ouders en kinderen? Hoe leren we kinderen van heteroseksuelen omgaan met kinderen van holebi's? En wat voor invloed heeft de school op kinderen met homoseksuele ouders?
Mijn onderzoek heeft uitgewezen dat het eerst en vooral niet gemakkelijk is om als homoseksueel in de wereld te staan en daarvoor uit te komen. Doordat heel wat mensen hier verschillende uitgesproken meningen over hebben is het voor hen niet gemakkelijk om hun weg te vinden in de maatschappij.
Niet alleen de mensen, maar ook de verschillende godsdiensten hebben hier een uitgesproken mening over. De godsdiensten zoals de Katholieke kerk, Islam, ... en nog anderen zijn niet tegen 'Homoseksuelen', maar zijn vooral tegen het fenomeen 'Homoseksualiteit'. Voor ik hiernaar onderzoek deed, dacht ik dat zij tegen de 'Homo's en Lesbiennes' waren. Nu heb ik geleerd dat zij de 'Homo's en Lesbiennes' niet verwerpen maar hun wel respecteren als mens.                                                                               Daarbuiten is het voor hen ook niet gemakkelijk om ouder te worden.  Om aan hun kinderwens te kunnen voldoen, moeten zij zich wenden tot kunstmatige inseminatie, adoptie of via draagmoederschap. Het spijtige aan deze zaak is dat homoseksuele ouders meestal onderaan aan de lijst terecht komen of dikwijls geweigerd worden.

Op vlak van onderwijs ben ik toch wel verschoten, over wat je allemaal van informatie  kan vinden. Ikzelf had er nog niet bij stil gestaan dat 'homoseksuele ouders' een thema in het kleuteronderwijs kon zijn, maar het is inderdaad belangrijk dat je de kinderen kennis laat maken met de verschillende gezinssituaties. Dus ook de kinderen kennis laat maken met een gezin waar ofwel twee papa's of twee mama's zijn. Zo vind je verschillende prentenboeken (vooral in Nederland) over het onderwerp homoseksualiteit. De kinderen komen hierdoor niet alleen in contact met nieuwe gezinsvormen en homoseksualiteit, maar leren ook dat deze kinderen dezelfde dagelijkse activiteiten doen zoals in een traditioneel gezin.

Het is aan ons om de kinderen te leren omgaan met elkaars gezinssituatie. We moeten er samen voor zorgen dat de kinderen zowel respect geven aan elkaar als krijgen van elkaar. We moeten elk kind, ook al heeft men heteroseksuele ouders of homoseksuele ouders, de kans geven om zich te ontwikkelen en niemand moet voor zijn gezinssituatie daarom uitgesloten worden. Daarom is het belangrijk dat iedereen zijn eigen steentje bijdraagt om ervoor te zorgen dat er, omwille van de gezinssituatie, niet gepest, uitgelachen of uitgesloten kan worden.

zondag 15 mei 2011

Homoseksualiteit in de kleuterklas


Hierin worden enkele ideeën gegeven hoe je het onderwerp 'homosekualiteit' in de kleuterklas aanbod kunt laten komen.
  • Tijdens vaderdag : een kind met 2 moeders, maakt dan een werkje voor de oom.
  • Tijdens moederdag : een kind met 2 vaders, maakt dan een werkje voor de oma.
  • Thema dag : kleuters van heteroseksuele ouders kennis geven dat ook vrouwen van vrouwen kunnen houden of mannen van mannen.
  • Bezoekje in de klas van homoseksuele ouders : samen een gesprek aangaan met de kleuters.
  • Een kring gesprek over verschillende gezinsituaties
  • Prentenboeken/verhalen in de leeshoek leggen waarin homoseksualiteit in voorkomt of waarin het in het verhaal centraal staat.
  • ....
In de lagereschool kan er dieper op ingegaan worden:
  • Boek laten lezen waarin het onderwerp aanbod komt.
  • Klasgesprek waarin verschillende meningen worden weergegeven
  • Een vragen brievenbus : kinderen die vragen hebben over dit onderwerp schrijven dit op een briefje, steken dit in de brievenbus en later word de vraag in de klas besproken.
  • ....
om dit artikel open te doen, klik je op het adres en dan op downloaden, dan pas krijg je het word-document.

Polen en homoseksualiteit

Artikel : http://static.rnw.nl/migratie/www.wereldomroep.nl/actua/europa/act20060609_homos.polen-redirected en http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Laatste-24-uur/125170/Polen-wil-weten-of-Teletubbie-homo-is.htm

Het 1ste artikel beschrijft hoe Polen tegenover het uitkomen van homoseksuele geaardheid staat. Polen is volledig tegen en onbespreekbaar als het over homohuwelijken of adoptierechten voor homo's gaat. Zo is er een partij in Polen 'Liga van de Poolse Gezinnen' (LPG), die een maand geleden in de media een uitspraak gedaan hebben waarin ze hun homohaat niet onder stoelen of banken steken. Daarin zegt 'Wierszejki' dat de mensen die een homobeweging organiseren dit alleen maar doen om onrust te stoken in Polen en ook dat het niet gezond is dat de Poolse kinderen blootgesteld worden  aan homoseksualiteit.
De uitspraak van Wierszejki vind ik compleet onterecht, hij moest zich samen om zo'n uitspraak via de media te verspreiden. Door deze uitspraak te doen zijn er heel wat jongerenbewegingen die negatief en geweldadig gaan reageren op demonstrerende homoseksuelen, te lijf gaan engelijktijdig een tegendemonstratie organiseren. Ik vind het vooral erg voor de mensen de homoseksueel zijn, dat zij niet kunnen uitkomen voor hun geaardheid en dat zij zich eigenlijk stil moeten houden om niet in de problemen te geraken.
Als ik dit las, lijkt het precies dat als iemand weet dat je homoseksueel bent, dat je onmiddelijk bespot, uitgelachen en buitengesloten wordt van de samenleving. Een echt schandaal ! Gelukkig is niet iedereen in Polen tegen homoseksuelen, maar toch is het niet vanzelfsprekend.

Het 2de artikel gaat over Polen die wil nagaan of teletubbies homo's zijn, het slaat dan vooral naar de teletubie 'Tinky Winky' die in de serie altijd rondloopt met een rood handtasje. Volgens de Poolse regering zou dit wijze op 'verborgen homoseksualiteit'. Er staat nu wel niet in het artikel of ze de teletubies in Polen nog op tv uitzenden, maar als ik dit lees ben ik van mening dat ze het programma stop hebben gezet voor de Poolse kinderen. Aangezien de meeste Poolse mensen niet willen dat hun kinderen in contact komen met homoseksuele.
Zelf heb ik daar nooit stil bij gestaan, dat een rode handtas kan wijze op homosekualiteit en  je weet eigenlijk totaal niet of de teletubies nu jongens of meisjes zijn. Daarbij ik vind het zelfs belachelijk dat daar onderzoek naar gedaan word, aangezien het een programma is die kinderen aan het lachen maken en leuke spelletje + filmpjes laten zien om kinderen iets bij te brengen en te amuseren. Het is een kinderprogramma en daar moet echt niet meer achter gezocht worden...

Islam en homoseksualiteit

Artikel : http://www.allesovergay.nl/116/religie/wat-zegt-de-islam-over-homoseksualiteit.html

Dit artikel gaat over hoe de Islam tegenover homoseksuelen/homoseksualiteit staat. Zoals ik al heb geschreven is de katholieke kerk enkel tegen homoseksualiteit, maar niet tegen homoseksuelen mensen. Bij de Islam wordt de seks tussen homoseksuelen mannen/vrouwen gezien als verdrachting, dwam en losbandigheid. In de Koran zijn interpretatie worden door sommige mensen wel wat onderscheid gemaakt tussen liwaat en liefdevolle homogevoelens.
Liwaat staat voor verkrachting van een man door een andere man, seks met dieren en seks met minderjarigen. Men spreekt dan van anale seks. Over gelijkwaardige, vrijwillige en liefdevolle homorelaties schrijft de Koran niets. Wel zegt dit artikel dat de islam tegenover seksualiteit veel postiever ingesteld zijn dan het christendom. Toch bewijst de media dat er heel wat moslims zijn die homoseksualiteit afkeuren, zo heb ik van horen zeggen dat moslims verschillende opvattingen hebben:
  • Homoseksualiteit is een besmettelijke ziekte
  • Homoseksuelen zijn de oorzaak voor de verspreiding van AIDS
  • ...
Van zo'n uitspraken wordt ik echt kwaad, ookal kiezen mensen voor hetzelfde geslacht daarom zijn ze niet minder. Iedereen mag van mij hier een mening over hebben, maar ze moeten ook niet gaan overdrijven, door hen te gaan beschuldigen van allerlei problemen in de samenleving (bv:aids). Dat vind ik ronduit belachelijk, want hetero's kunnen evenveel kans hebben op aids als homo's. Als mensen kiezen voor iemand van hetzelfde geslacht, heeft de omgeving zich niet te moeien en moeten ze daar ook geen oordeel over maken. Iedereen heeft evenveel recht om zijn liefde te uiten, heteroseksueel of homoseksueel maakt voor mij niet uit! Elk mens verdient om gelukkig te zijn en iedereen moet dat maar leren respecteren.

In het artikel worden ook twee boeken voorgesteld : Islam en homoseksualiteit en Mijn geloof en mijn geluk.
Daarnaast geven zij ook verschillende namen van organsaties weer voor homo's, bi- en transeksuele mannen en vrouwen met een islamitische achtergrond zoals  Stichting Habibi Ana, Stichting NafarSecret Garden en Malaica (opvolger van stichting Yoesuf).
ik denk wel dat het eens interessant is om deze boeken eens te doorlezen, zodat je een betere kijk krijgt over hoe de Islam tegenover homoseksualiteit staat...
Hieronder zijn twee uitspraken van moslims over homoseksualiteit :

  • Souad (27 jaar): ‘Homoseksualiteit is niet slechts een gevoel, het is een zijn, ik ben lesbisch. Ik kan mijn geaardheid niet veranderen en dat weet Allah ook.’ [Mijn geloof en mijn geluk, p. 93]
  • Hakan (23 jaar): ‘Als homoseksueel tel je niet mee in de islamitische samenleving. Heel triest voor al die mannen en vrouwen met homogevoelens, ze kunnen die door omstandigheden geen normale plaats geven in hun leven.’ [Mijn geloof en mijn geluk, p. 119]
Even iets over de site van dit artikel, ik vind het een heel goed initiatief dat er zo'n site gemaakt werd en wat ik er ook goed aan vind, is dat als je vragen hebt je altijd een mailtje kan sturen en je direct antwoord op terug krijgt!

Verplichte literatuur

              Mieke van Hecke
Artikel : 'Katholiek onderwijs, dynamisch en pluriform'

Leervragen en eigen meningen

=> Mieke Van Hecke is directeur - generaal van het VSKO en staat voor 'Vlaams Secretariaat van het Katholiek Onderwijs.'

Dit artikel geeft duidelijk weer dat de relatie tussen de levensbeschouwing en onderwijs enorm belangrijk is. De opvoeding, onderwijs en vooral de vorming van de jongeren is geen neutrale onderneming. Het is dan ook de bedoeling dat jongeren bewust en onbewust worden van hun eigen indentiteit en anderen? Het VSKO wil dan ook samen met andere verbonden nog meer ondersteuning bieden ter verdieping van de vele verschillende initiatieven omtrent de relatie tussen indentiteit en onderwijs.
Dit doet men door verschillende bakens uit te zetten die verdere reflectie en gesprek over levensbeschouwelijke indentiteit en onderwijs kunnen oriënteren
 =>
  • 1ste impuls = het uitgaan van menselijke verlangen naar authenticiteit.
  • 2de impuls = de noodzaak van een religie en een traditiebegrip.
  • 3de impuls = dynamisch, relationeel en pluriform indentiteitsconcept.
Deze drie impulsen geven eigenlijk weer dat mensen in het hier en nu steeds meer opzoek gaan naar hun eigen identiteit. Zoals 'Taylor' zegt, mensen hebben een veel te druk bestaan en zijn steeds meer opzichzelf gesteld.  Vroeger was de grote boom van de communicatiemiddelen het menselijk weten en handelen gebonden aan de lokale omgeving en kende iedereen elkaar in de buurt. Nu in de hedendaagsetijd heeft men het veel te druk en maakt men veel minder tijd voor sociaal contact. Ik vind het jammer dat dit stilaan aan het verdwijnen is, want uiteindelijk is de sociale ontwikkeling zeer belangrijk voor ons welzijn.
Daarbuiten is men niet alleen opzoek naar hun eigen indentiteit, maar gaan de mensen ook zelf opzoek naar levensvragen  en gaan ze hun eigen verwachtingen creëren. Hun eigen idealen, dromen en verwachten vindt men nu in de hedendaagse tijd veel belangrijker om na te komen.

Cultuur van authenticiteit en expressie als unieke ruimte voor het spreken over een hedendaagsde religieus levensgevoel.
=>  Vroeger was het zo dat in het traditionele geloofsysteem de verbinding werd gemaakt tussen het sacrale en het toebehoren tot een bepaalde kerk. Zo werd het traditioneel geloof opgebouwd door de wijze waarop de samenleving werd ingericht en de samenleving werd georganiseerd volgens de principes van de kerk/levensbeschouwing waartoe men behoorde. Nu groeit de meerderheid op volgens het Katholiek Onderwijs- en Opvoedingspatroon. Een minderheid groeit vanuit een protestantse hoek. Daarnaast heb je ook de vrijzinnigheid en vanaf nu ook de muliticulturele samenleving. Wat er hier staat over mensen en dingen heilig ervaren, klopt helemaal, tegenwoordig ervaren de mensen steeds minder wat voor hen 'heilig' is te verbinden met 'heilige ruimtes'. Iedereen heeft door verschillende gebeurtenissen/situaties in hun leven steeds meer kunnen ontplooien en gaan zo hun eigen mening vormen. Iedereen  beleeft hierdoor anders en iedereen heeft een andere kijk op religie.

Vier uitgangspunten van het verlangen naar authenticiteit

=> 
  • Uitgangsvorm 1 : de eerste vorm laat ons zien we een verandering in de aard van het morele handelen kunnen ontdekken. De mensheid gaat zich niet meer verzoenen met een controle van bovenaf op wat men gelooft, het is niet de religieuze beleving die afneemt, maar wel de institutionele beleving. Religie zet de mensen aan tot individualisering, gevolg is dat de religie geïndividualiseerd wordt.
  • Uitgangsvorm 2 :De tweede vorm laat ons zien dat we bij het individu een veranderde attitude kunnen vaststellen tegenover het verleden. De mensheid ziet in de hedendaagsetijd geen reden meer om zich te richten op het verleden, maar zij richten zich veel meer naar de toekomst.
  • Uitgangsvorm 3 :De derde vorm laat ons de reflexieve twijfel zien. De mensheid heeft het moeilijk om zichzelf op het juiste spoor te vinden en men twijfelt enorm aan zichzelf. Men mag dan wel als inidividue over heel wat mogelijkheden beschikken om de eigen persoonlijkheid te realiseren, uiteindelijk heeft men daar weinig speelruimte voor. Mensen die weten wat ze willen bereiken zullen het veel gemakkelijker hebben om in onze maatschappij te slagen. Ik ben dan ook van mening dat deze mensen de rest moet helpen aanzetten, om sterker in de schoenen te staan.
  • Uitgangspunt 4 :De vierde en de laatste vorm laats ons het effect van de biografisering zien. De mensheid bekijkt en beschrijft de werkelijkheid in termen van zijn levensloop. Iedereen uit zijn kracht/emoties/religiositeit uit via levensverhalen, liedjes, autobiografieën, gedichten, handelingen en allerei gebeurtenissen uit het leven. Door deze bepaalde ervaringen worden de mensen meer bewust van hun religieus levensgevoel/religie.
Identiteit als ankerplaats voor christelijk spreken over pluraliteit : altijd omstreden
=> De vorming van de identiteit is voor iedereen een belangrijk gegeven en is een heel cruciaal gegeven. Door verschillende uiteenlopende aanknopingspunten te zoeken in de levensverhalen zowel bij jongeren als bij volwassenen, krijgt identiteit zijn gestalte. (complexiteit)
Zo gebeurt de identiteitsvorming voor een groot deel in het onderwijs en vorming. Dit geldt ook zo voor de katholieke scholen, daarbij ligt ook de christelijke identiteit aan de basis. Zij zijn van mening dat oderwijs en vorming nodig zijn de identiteitsontwikkeling uit te breiden en dat wil zeggen dat we anderen mensen ook nodig hebben om te kunnen ontwikkelen.

Hernieuwde aandacht voor de relatie tussen religie en onderwijs
=> Hierin gaat het er vooral over dat de religie niet alleen een element is van organisatie, maar dat ze ook een invloed heeft op en meebepalend is voor het levensonderhoud van de scholen. De katholieke scholen zorgen ervoor dat de kinderen een goede en leerrijke vorming krijgen om hun identiteit te kunnen ontplooien. Daarnaast ziet 'Schweitzer' vier belangrijke vragen die steeds terugkeren in het proces van identiteitsvorming :
  • De zinvraag.
  • De vraag naar rechtvaardigheid.
  • De vraag naar mezelf.
  • De  vraag naar mijn identiteit.
Investeren in de normatieve professionaliteit van de leerkracht
=> Naast de relatie tussen levensbeschouwing en onderwijs, is er een andere pijler die de indentiteisvroming meebepalen en dat zijn de leerkrachten en docenten.
Leerkrachten en docenten zijn de bezielers, de wegwijzers van de jongeren en is ook een vorm van biografische adviseur voor de jongeren. Ze geven de jongere nadvies waar nodig is zodat de jongeren zich optimaal kunnen intplooien en hun identiteit kunnen vormen.
Daarbuiten is de school eigenlijk een plaats waar jongeren terecht kunnen met hun verschillende noden en behoeftes. Het onderwijs daagt de jongeren uit om zelf op zoek te gaan naar antwoorden op hun levensvragen en die antwoorden zullen de rest van hun leven zeker en vast mee bepalen. Men wil de jongeren hun zelfverstaan bevorderen en hun stimuleren zodat zij zelf hun eigen ontwikkelingen leren sturen.

Ik vind het zeer belangrijk dat de scholen de jongeren de kans geven om zich zo goed mogelijk te kunnen ontplooien. Het zijn de verschillende leerkrachten/docenten die op hun eigen manier de kinderen aanzet om verschillende levensbeschouwingen te leren ontdekken. Daarom vind ik het ook cruciaal dat de leerkrachten de vrijheid moeten krijgen om hun eigen eigen lessen uit te werken, zonder dat de school hen beperkt. Wanneer jongeren de kans zullen krijgen om verschillende levensbeschouwingen te ontdekken, zullen ze hun identiteit veel beter kunnen ontplooien. Jongeren zouden via de scholen de kans moeten krijgen om antwoorden te zoeken naar hun eigen levensvragen. Daarom vind ik het belangrijk dat iedere school alle jongeren ondersteunen en helpen zodat ze zich optimaal kunnen ontplooien op alle verschillende vlakken.

zaterdag 14 mei 2011

Verplichte literatuur

               Steve Stevaert
Artikel : 'De tolerantie voorbij'

leervragen en eigen mening

=> Stevaert steve, is een Vlaams politicus van de socialistische partij die zich enorm bezich houdt en zich buigt over de problemen van verschillende levensbeschouwingen in ons land. Men houdt zich dus bezig met de heerschappij van de samenleving van hier en nu.

De grootste zorgen die zich in België afspeelt hebben te maken met tewerkstelling, vergrijzing, internationale eonomie en milieukwestie, maar  de grootste invloed is de migratie. Migratie zorgt ervoor dat er een grote diversiteit van godsdiensten en levensbeschouwingen gaan ontstaan of gaan plaats vinden. Op dit eigenste ogenblik vestigen deze mensen zich vooral rond de grootsteden zoals Brussel, Antwerpen, Genk, Mechelen, Luik...en dit kan nog steeds uitbereiden. Zelf vind ik het terecht dat de bevolking en de politiek zich zorgen gaat maken over deze problematiek en dat ze naar verschillende uiteenlopende oplossingen moeten gaan zoeken om meer verdraagzamer naast elkaar te leven. Het is natuurlijk wel logisch dat deze mensen het moeilijk hebben om een houvast te zoeken in een nieuw land en dat ze hun eigen manier van leven willen behouden. Maar ik ben wel van mening dat als je gekozen heb om te gaan wonen in een land met andere gebruiken, dat zij zich dan ook moeten aanpassen aan dat land hun manier van leven, dus aan bv :  onze levenswijze en wetten.
Veel van deze migranten vinden dit onaanvaardbaar/onacceptabel en gaan hierdoorbij steun zoeken bij elkaar, waardoor er verschillende gemeenschappen gevormd worden om hun ontevredenheid te  kunnen uit naar de rest van de bevolking. Dat lijdt dan weer tot oneenigheid en zullen er rellen of opstanden optreden!

De socialistische partij wil dat voorkomen en wil de bevolking bijbrengen dat men moet openstaan voor andere godsdiensten en levensbeschouwingen, zodat er meer verdraagzaamheid en nieuwsgierigheid zal plaatsvinden in onze gemeenschap.

Wat er in dit artikel staat kan je ook aanbrengen in het onderwijs, door de kinderen kennis te leren maken met de verschillende levensbeschouwingen. Als je nu naar de klassen gaat kijken, zie je in iedere klas zeker wel een kind die andere levensgewoonten zal hebben dan ons. Daarom is het dan ook belangrijk dat men daar aandacht voor heeft in de klas en dat men dit onderwerp aanbod laat komen. Zo kan je de kinderen kennis laten maken met verschillende levensgewoontes van de kinderen in de klas. De kinderen leren hierdoor nieuwe dingen ontdekken en gaan er dan ook meer interesses voor tonen. Het denken van kinderen is volledig anders dan volwassen, ergens maar goed ook, want het is dan aan ons; als leerkracht, de kinderen aan te leren dat er meerdere gewoontes zijn dan diegene die thuis plaatsvind en dat men deze moet leren respecteren net zoals die van hun eigen.

Kinderen leren omgaan met kinderen van homoseksuelenouders, hoe presteren deze kinderen zelf in school en hoe reageren andere kinderen hierop.

Via een aantal verschillende artikels, heb ik een antwoord gevonden op mijn tweede onderzoeksvraag dat gericht is naar de kinderen van homoseksuelenouders en de kinderen rondom hen.


Artikel 1 :  http://www.cjgijmond.nl/kind-Homoseksuele-ouders
                 
In het eerste artikel wordt duidelijk weergegeven. Dat jonge kinderen van homoseksuelenouders de thuissituatie meestal als normaal vinden. Zelf ken ik in mijn omgeving ook een gezin waarvan de kinderen opgroeien met twee moeders en de kinderen zelf vinden het heel normaal dat zij twee mama's hebben. Dit komt zoals er in dit artikel ook wordt weergeven, dat deze kinderen niets anders gewend zijn! Verder in mijn omgeving heb ik een vriend die ook opgegroeid is met twee moeders. Hij wist me te vertellen dat zijn ouders hem altijd verteld hebben ,dat er een tijdje is geweest dat hij zich als kind wel wat vragen heeft over gesteld. Vooral rond de periodes van waar er rond de vaders werd gewerkt ... Naarmate hij ouder werd en meer kennis had over dit fenomeen, heeft hij daar nooit echt problemen mee gehad en zelf is hij hier nooit mee gepest geweest. Gelukkig ook maar, want volgens dit artikel zijn kinderen bang dat ze door de groep zouden worden uitgelachen, buitengesloten of gepest zullen worden. Spijtig genoeg komt het toch voor en daarom is het belangrijk dat juffen of meesters ook het onderwerp/thema omtrend verschillende gezinssituaties aanbod laten komen in de klas. Op deze manier kan men verhelpen dat kinderen met zo'n gezinssituaties niet meer gepest, uitgelachen of buitengesloten kan worden.

Artikel 2 : http://www.meerdangewenst.nl/ en http://sites.nps.nl/jerome/templates/hetrozerijk/welcome.cfm?contentpage=/jerome/index.cfm/site/Hetrozerijk/pageid/99F14091-508B-E1CA-3A4BA68C93C09474/objectid/F146B5BE-D601-40DB-6F4090DB6FBDDEF2/index.cfm?c=RozeRijkArchief


In dit tweede artikel gaat de stichting 'meer dan gewenst' die uit lesbo(wens)moeders en homo(wens)vaders bestaat. Deze stichting staat in voor verschillende organisatie waarbij er zowel activiteiten worden voorzien voor de homoseksuelen ouders als voor de kinderen van homoseksuelen ouders. Zo heeft deze stichting op vraag van de kinderen zelf een peciale chatroom voor kinderen van homo- en lesbische ouders opgestart. Via deze chatroom kunnen dus kinderen onder elkaar, ouders in een andere ruimte, lekker kletsen met andere kinderen met homo- en/of lesbische ouders. Ik zelf had er nooit over gehoord, maar ik vind dit wel een ontzettend leuk initiatief. Op deze manier leren de kinderen van homoseksuelen in contact te komen met elkaar en komen ze te weten dat ze geen uitzondelrijk gezin zijn. Via zo'n chatroom kunnen de kinderen zich met elkaar gaan identificeren, ontdekken dat ze dezeflde problemen of ideeën kunnen hebben en daarnaast biedt het de kinderen ook een plaats/ruimte waarin ze over hun gevoelend kunnen praten. Het biedt voor kinderen van homoseksuelen ouders de ruimte om hun eigen te kunnen zijn, zonder uitgelachen of buitengesloten te kunnen worden!
Daarom vind ik dit initiatief echt werkelijk fantastisch, dit is nu een stichting in Holland die dit project heeft opgestart, maar ik hoop dat er nog meer projecten gaan volgen dan alleen in Holland. In het tweede internetbron die erbij staat, verteld ons dat ook Duitsland een chatroom heeft opgericht voor kinderen van homoseksuelen kinderen.


Artikel 3 : http://www.aps.nl/NR/rdonlyres/57496B05-25C1-48BC-81E2-97A22259E6BB/0/Handreikingpo.pdf%20 


Via dit PDF 'Gewoon homo op de basisschool', heb ik een spel gevonden die vooral in de lagere school gebruikt kan worden om het onderwerp 'Homoseksualiteit' aanbod te laten komen.Gedragen Gedrag mini, waarop de kaartjes gewone school gebeurtenissen staat beschreven. Het spel zelf gaat als volgt :
   

Materiaalproductie
U kunt de kaartjes het beste kopiëren op stevig papier.
Dit verlengt de levensduur van de kaartjes.
Opstelling: het spel wordt gespeeld in groepen van maximaal acht personen. De groepen zitten rondom tafels in een centrale ruimte. Iedere groep beschikt over een eigen spelset.
Tijdsduur: minimaal 1,5 uur.
OPBRENGST: oriëntatie, bewustwording, gedragslijn.
a. De kaartjes worden blind in het midden op tafel gelegd; de spelers zitten eromheen.
b. Speler A neemt een kaartje van de stapel.
c. Speler A leest het kaartje hardop voor.d. De groep rond de tafel bespreekt hoe met een dergelijke situatie op de eigen school is/wordt omgegaan; welke gedragslijn in de toekomst wenselijk is.
e. Speler A noteert de uitkomst van deze situatiebespreking en met name de gewenste gedragslijn.f. De stappen a tot en met e worden steeds herhaald met een nieuwe speler.
De bijeenkomst wordt afgesloten met een rapportage uit de (verschillende) groep(en).
De schoolleiding/een werkgroep stelt op basis van het groepswerk gedragsregels op.


een voorbeeld van een kaartje : Tegen twee meisjes die veel samen
                                                         zijn, zegt een klasgenootje: “Jullie zijn
                                                         lesbies.”


Ik vind dit een zeer leerijk spel om toe te passen bij de kinderen van de lagere school, aangezien daar vooral de periode begint waarin kinderen met homoseksuelen ouders worden uitgelachen, buitengesloten of gepest worden. Via dit spel leren de kinderen hun meningen over dit onderwerp weer te geven en word er met alle kinderen naar oplossingen gezocht hoe ze zich in de toekomst moeten gedragen of er mee leren om te gaan.

dinsdag 10 mei 2011

Homoseksualtiteit en de katholieke kerk

Artikel : ' http://www.isidorusweb.nl/asp/default.asp?t=show&id=3415'

Op het internet heb ik een artikel gevonden omtrent mijn eerste onderzoeksvraag 'Godsdiensten tegenover homoseksualiteit'. Hierin word beschreven hoe de katholieke kerk tegenover homoseksuele mensen staan.
Als ik terug denk aan de verschillende uitgesproken meningen die de katholieke kerk over homo's vroeger hadden, ben ik van mening dat zij volledig fout waren. Natuurlijk mag iedereen zijn eigen mening daarover hebben, maar men moet deze mening niet willen opdringen of overbrengen naar de rest van de bevolking.
De meeste mensen die de vraag krijgen 'Hoe staat de katholieke kerk tegenover homoseksuelen?', dan zegt direct dat k.k.. de homoseksuelen verwerpen en hen niet aanvaarden om wie ze zijn. Maar uit dit artikel blijkt dat de kerkelijke leer geen homoseksuelen mensen verwerpen, maar homoseksualiteit. Dit wil zeggen dat de katholieke kerk tegen de seksuele handelingen tussen man en man of vrouw en vrouw zijn.

Wanneer ik dit artikel gelezen had, heb ik toch een betere kijk gekregen over hoe de katholieke kerk tegenover homoseksuelen staan. Je merkt vind ik zelf ook wel dat er steeds meer katholieke van mening zijn dat homoseksuelen evenveel respect verdienen als heteroseksuelen. Zo word ook in dit artikel duidelijk gemaakt dat de kerk homo's respecteren zoals ieder ander mens.
Uit dit artikel heb ik geleerd dat de katholieke kerk niet volledig negatief staan tegenover homoseksuelen en daar ben ik al blij om. Toch vind ik persoonlijk dat de kerk niet altijd even positief doet omtrent dit onderwerp. Ik heb het dan vooral op het vlak als homoseksuelen willen trouwen in de kerk. Dit onderwerp is een heel tijd geleden in de media gekomen ,waarin Paus Benedictus XVI duidelijk zijn standpunt weergeeft over homoseksualiteit. Paus Benedictus  is totaal tegen homohuwelijken en keurt dit dan ook volledig af. In het begin toen deze kwestie aan de orde kwam, is er heel wat rumoer geweest. Toch is België één van de weinige landen die het homohuwelijk al zodanig accepteren en daar ben ik tevreden voor!

Homoseksuelen of heteroseksuelen, maakt voor mij niet, iedereen verdient evenveel respect en heeft het recht op gelukkig zijn. Naar de katholieke kerk toe en hun mening hierover, daarvan hoop ik dat met de jaren hun opvatting nog gaat veranderen. Bekijk ook zeker en vast het filmpje dat in dit artikel staat en naar de mening van bisschop van Den Bosch over het thema homoseksualiteit en de kerk.




zondag 8 mei 2011

Verplichte literatuur

Obama en geloof
Artikel : 'Barack Obama krijgt Nobelprijs voor de Vrede'

http:/www.kuleuven.be/thomas/algemeen/actualiteit/dossiers/obama/

Leervragen en eigen mening

=> Op 10 december 2009 ontving de Amerikaanse president Barack Obama in de Noorse hoofdstad Olso
de Nobelprijs voor vrede. Obama kreeg deze unieke prijs uitgereikt om zijn buitengewone inspanningen om de internationale diplomatie en samenwerking tussen de volkeren te stimuleren en te versterken.

De Nobelprijs heeft Barack Obama naar mijn mening wel verdiend. Obama werd nu al meer dan een jaar geleden verkozen tot president van Amerika, sinds zijn campagne word hij als een wereldwijde hit beschouwd. Zelf vind ik barack Obama een bijzondere man, een man vol zelfvertrouwen, een persoon die sterk in zijn schoenen staat en die enorm veel inspanningen wil leveren om de vrede te bewaren. Hij doet het niet slecht als president, ook het Amerikaanse volk reageren heel enthousiast over hem. Ik vind het fantastisch hoe hij inspanningen levert om de vrede te bewaren en zich in te zetten voor een wereld zonder kernwapens. Zo moest iedereen maar zijn, dan werd de kans op oorlog nog kleiner en kan men op deze manier een betere wereld creëren zoals Obama dit ook wil doen. Hij straalt hoop en wil het volk een betere toekomst bieden.

Zelf reageert de Amerikaanse president bescheiden als hij de Nobelprijs in ontvangst neemt en is hij van mening dat andere zich al meer hebben ingezet dan hij. Toch vind ik dat hij dit wel verdiend en ben ik wel van mening dat ze de lat/de hoop niet te hoog moeten gaan stellen, laat staan dat men Obama onder druk gaan zetten om zijn beloftes na te komen. Dat is nergens voor nodig !

Verplichte literatuur

Politieke partijen en standpunten over religie en levensbeschouwing.
Artikel : 'Overzicht onderwijsprogrammapunten politieke partijen'

htttp://www.kuleuven.be/thomas/algemeen/actualitiet/dossiers/verkiezingen/

leervragen en en eigen mening

=> België heeft enorm veel verschillende uiteenlopende politieke partijen. Zo heeft iedere partij een andere kijk op het onderwijs, het politiek en de levensbeschouwing. Dit artikel verteld ons iets, hoe de verschillende partijen tegenover verschillende maatschappelijk problemen en doelstellingen staan  :
- onderwijsmotto
- leerling- en leefwereld betrokken
- levensbeschouwelijk onderwijs
- democratisch onderwijs
- lerarenopleidingen en navorming
- participatie en inspraak
- maatschappelijk belang van onderwijs
Dit schema of algemeen overzicht maakt het voor mij en voor de kiezers gemakkelijker om een keuze te maken achter welke partij je gaat staan. Zelf vind ik het belangrijk dat je naar een school kan gaan om te leren, leren om samen te leven, leren dingen te doen, leren om te weten wat ze kunnen en wat niet,.... Het is vooral belangrijk dat de kinderen al lerend zichzelf gaan ontdekken en ontplooien en waarin niet alleen de aandacht besteed wordt aan kennisoverdracht, maar vooral ook aan creativiteit en de kennismaking met verschillende waarden en normen.

Daarom sluit mijn mening aan, bij 'Open VLD' (onderwijs is meer dan louter kennisoverdracht), maar ergens sluit het ook aan bij de motte van 'N-VA' (Onderwijs is leren te weten, leren te doen, leren om samen te leven en leren te zijn)

Ieder kind is anders en heeft zijn eigen merkwaardige talenten en daar moet iedereen rekening mee leren houden. De kinderen ondersteunen, te stimuleren, hen de kans te geven om zich optimaal te kunnen ontwikkelen, respectvol en verdraagzaam met elkaar leren om te gaan,... Als men hier rekening mee houdt, dan pas spreekt men in mijn ogen van goed onderwijs.

donderdag 31 maart 2011

Prentenboeken rond homoseksuele ouders en kinderen

Omtrent mijn onderwerp 'Homoseksuele ouders en kinderen' ben ik opzoek gegaan naar prentenboeken voor kinderen over dit onderwerp zowel in de bibliotheek van Leuven 'Tweebronnen' als bij ons in Heverlee. Het resultaat was best wel teleurstellend, in deze twee bibliotheken heb ik maar liefst drie prentenboeken gevonden. Ik vind het eigenlijk wel jammer dat er, aangezien er tegenwoordig meer homoseksuele koppels voorkomen, de kinderliteratuur niet echt lijkt mee te gaan met deze gezinsvorm.
Tegenwoordig komen er in het onderwijs ook steeds meer kinderen voor waarvan de ouders homoseksueel zijn, daarom zou het beter zijn moest er daarover meer kinderboeken geschreven worden. Op deze manier kan men dit onderwerp op een aangenaame en een leukere manier aanbrengen in de kleuterklas en in de lagerschool. Het is ook belangrijk dat men vanuit het onderwijs de kinderen er even bij stil laten staan dat er ook andere gezinsvormen kunnen voorkomen, dan mama en papa of gescheiden ouders. Hierdoor worden de kinderen daar bewust van gemaakt en wordt de kloof tussen hetero en homoseksueel kleiner voor de kinderen. Ik hoop dat men zeker in de toekomst zich ook eens meer gaan richten op deze gezinsvorm, zodat dit ook tot zijn recht komt in de bestaanswereld van de kinderen.

Twee van de drie prentboeken gaan over homoseksuele koppels met kinderen en het derde verhaal gaat over homoseksualiteit bij dieren.

1. Mam en mamma gaan trouwen.
    => Dit verhaal gaat over een lesbisch koppel dat op punt staat om te trouwens. Zij hebben samen kinderen
         gekregen via kunstmatige inseminatie en zij mogen de bruidkindjes zijn van hun ouders huwelijk.
    => Persoonlijk vond ik dit wel een leuk verhaal, het onderwerp homoseksualiteit staat niet centraal maar de
         trouw. Het geeft weer dat deze kinderen met hun mama's dezelfde leuke dingen kunnen meemaken als een
         heterokoppel. 

Bron: Setterington, K. en Priestley, A. (ill.) (2006) Mam en mamma gaan trouwen. Antwerpen: Uitgeverij C. de Vries-Brouwers

2. Arwen en haar papa's.

    => Het verhaal gaat over een Amerikaans meisje, dat door twee papa's geadopteerd wordt. Arwen verteld hoe
         dit gebeurde en hoe ze bij haar twee papa's terecht is gekomen. Verder verteld ze over de leuke en toffe
         dingen die ze met haar ouders doet.
    => Via dit verhaal leren de kinderen kennis maken met homoseksuele ouders en adoptie.
Bron: De Witte van Leeuwen, J. (2009) Arwen en haar papa's. Kassel: Printec Offset
3. Twee pappa's voor Tango.
    => In de dierentuin van Central Park in de Amerikaanse stads wonen een heleboel pinguïns. Roy en Silo, twee
         van die pinguïns, zijn altijd samen. Ze trekken zich niets aan van de vrouwtjespinguïns, maar ze bouwen
         samen een gezellig nestje. Er is wel één probleem, twee mannelijke pinguïns kunnen natuurlijk geen
         kinderen krijgen. Daarom stoppen de oppassers op een dag gewoon een ei in het nest van Roy en Silo en
         wachten af wat er gebeurt. Uiteindelijk zit er een piepkleine pinguïn, Tango.

Bron: Schrieber-Wicke, E. (2006) twee pappa's voor Tango. Antwerpen : C.de Vries - Brouwers



Zoals ik al reeds vermelde hoop ik dat men zeker in de toekomst zich eens meer gaat richten op deze gezinsvorm in de kinderliteratuur, zodat dit ook tot zijn recht komt in de bestaanswereld van de kinderen.

vrijdag 11 maart 2011

Onderzoeksvragen


Voor dit onderzoek 'homoseksuelen ouders en kinderen' van RZL, zijn er een aantal onderzoeksvragen waar ik in het verloop van tijd een antwoord hoop te vinden. Om op deze vragen te beantwoorden ga ik opzoek naar nieuwe  en recente bronnen over mijn onderwerp.
Mijn onderzoeksvragen waar ik een antwoord hoop op te vinden:
1) Godsdienst heeft in het algemeen een grote invloed op ons leven, maar op welke manier beïnvloeden zij de mening over homoseksuele ouders en kinderen?
2) Op welke manier kun je kinderen leren omgaan met kinderen van homoseksueleouders? En hoe presteren kinderen van homoseksuelen in de klas? En hoe reageren andere kinderen hierop?
3) Wat voor invloed heeft de school omtrent een kind met homoseksuele ouders?

zondag 20 februari 2011

het startartikel : mijn motivering

Het eerste artikel dat ik las over homoseksuele ouders en kinderen, ging over een Belgisch homokoppel en hun draagmoederschap in Oekraïne.
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat het iets is waar ik zelf veel bewondering voor heb en omdat dit in onze maatschappij heel actueel is. De dag nadat ik mijn onderwerp gekozen had stond dit artikel in de krant, ik vond dat dit verhaal een heel goede basis was om mijn blog te verrijken zowel op religieus als op levensbeschouwelijk vlak en op vlak van onderwijs. Momenteel is homoseksualiteit zoals ik reeds vermelde een zeer actueel en actief onderwerp in onze maatschappij en is het is zeker iets waar ik later als kleuteronderwijzeres in contact mee zal komen. Volgens de Belgische wet hebben homoseksuele koppels op dit moment dezelfde rechten als hetero's en toch wordt er op sommige vlakken nog steeds onderscheid gemaakt. Zelf merk je ook dat men met homoseksualiteit steeds meer naar buiten komt en ik vind dat zij net zoals hetero's volledig dezelfde rechten moeten krijgen en als evenwaardig moeten beschouwd worden. Daarnaast zou ik aan de hand van dit onderwerp ook eens een kijkje willen nemen hoe andere culturen/ landen hier tegenover staan! Reageren zij op dezelfde manier of vinden ze dit onaanvaardbaar? 

Bron :  Het Nieuwsblad (red), Misschien kunnen we Samuel volgende week omhelzen, internet, (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=G1336IUT2 )

Mijn eigen mening

Lange tijd ging men er van uit dat homoseksualiteit iets onnatuurlijks was, het lag aan de opvoeding die het kind kreeg. Later werd wel degelijk bevestigd dat het aangeboren was.
Jaren lang vonden de meeste mensen homoseksualteit onaanvaardbaar en was dit niet tolereerbaar. Zelf vind ik dat homoseksuelen dezelfde rechten en evenveel respect verdienen als hetero's, een onderscheid tussen beiden is ronduit belachelijk. Steeds meer en meer mensen durven ervoor uit te komen dat ze homoseksueel zijn en daar is helemaal niets mis mee. Zo leerde ik vier jaar geleden in mijn vriendenkring iemand kennen die homoseksueel is. Nu nog na al die jaren zijn wij heel goeie vrienden en kan ik met hem even goed overweg als met hetero's. Als ik met mijn vrienden en met hem weg ga merk je niet dat hij homo is. In het begin van onze vriendschap wist ik dit ook helemaal niet, toen hij mij dit vertelde wilde ik dit eerst niet geloven en dacht ik dat hij me beet wilde nemen. Hij neemt namelijk graag mensen beet en daarmee, maar uiteindelijk door de rest van onze vriendenkring wist ik dat hij het meende. Ik ben dan ook blij dat hij daarvoor is uitgekomen en mij dit verteld heeft. In mijn vriendenkring ken ik ook iemand waarvan zijn ouders homoseksueel zijn, hij heeft twee mama's. In begin was ik wel wat geschrokken, omdat je je daar totaal niet aan verwacht en ik wist ook niet zo goed hoe ik mij moest gedragen. Ik heb dat toen ook tegen mijn vriend verteld, hij nam dit heel goed op. Het is gewoon dat je je daar niet aan verwacht, maar het zijn twee mensen net zoals hetero's. Verder is de wet ook bijgedraaid, homoseksuelen mogen nu ook een kind adopteren of ze krijgen ook een kans op kunstmatige inseminatie. Vroeger vonden de meeste mensen dat een kind die opgroeide in een gezin met twee mama's of twee papa's zich niet volledig kon ontwikkelen. Maar zij kunnen net zo goed als hetero's ook goede ouders zijn en net zo goed een kind opvoeden. Daarom vind ik het van belang dat zowel de mensen in de thuis- als de schoolomgeving hier gepast op reageren. Een kind mag er nooit onder lijden, omdat zijn/haar ouders van hetzelfde geslacht zijn. Door dit onderwerp te verrijken en te onderzoeken kom ik op deze manier ook meer te weten over homoseksuele koppels en hoe ik hier later als kleuteronderwijzer op een gepaste manier mee kan omgaan en in de klas kan aanbrengen.

Welkom!

Hallo,
welkom op deze blog.

Binnen het kader "Religie, Zingeving en Levensbeschouwing" hebben wij de opdracht gekregen om ons te verdiepen in een onderwerp omtrent religieuze en levensbeschouwelijke fenomenen van onze samenleving en er persoonlijk op te reflecteren. Mijn aandacht werd direct getrokken naar een artikel in "Het Nieuwsblad", hierbij gaat het over een Belgisch homokoppel dat na twee jaar eindelijk het heugelijk nieuws kreeg dat hun zoontje Samuel uit Oekraïne een Belgisch paspoort krijgt.
De nieuwe wet laat toe dat homoseksuele koppels mogen adopteren, een kind kunnen krijgen via kunstmatige inseminatie of een draagmoeder kunnen zoeken om hun kinderwens te laten uitkomen. Toch wordt er hier nog veel commotie rond gemaakt en blijft het moeilijk. Hoe reageert de omgeving op de adoptie? Willen homoseksuele koppels wel overgaan tot adoptie? En hoe zit het met de kinderen zelf?

De inspiratie die mijn blog heeft doen starten:

Het Nieuwsblad (red), Misschien kunnen we Samuel volgende week omhelzen, internet,